برخی آدم ها که زندگی را خورده؛ به ته مادنده هایشان که می رسند به زندگی دیگران چشم طمع می دوزند. پیر هایی که چون شاید زمانی فرصت زندگی دلخواه خود را از دست داده اند این حق را به خود می دهند که برای دیگران تصمیم بگیرند و ارزوهای مرده ی خود را با خوشی های دیگران رنگ و بویی ببخشند.
دستور می دهند، تصمیم می گیرند، اجبار می کنند و نفرت انگیز می شوند