گربه صفت؟

همه از دوست داشتن و طرد شدن میگویند و فغان میکشند و یکی در گوشه ای جامه میدرد و دیگری دارد در اتش عشق جزغاله میشود و دیگری سر به دشت و بیابان گذاشته است و این میان که تلفات داده میشود معشوقی را تعریف میکنند که ظالمی بت پرست است که نگریستن در چشمانش حیات میبخشد و از دندانش خون عاشقان مظلوم و معصوم قطره قطره بر زمین میچکد. اما هیچ کس از درد عمیق دوست نداشتن سخن نمیگوید. هیچ کس از زنی که موهایش را میبافد تا گیر چنگال های بیرحم عاشق نشود نمیگوید. اینجا کسی که عاشق است همیشه زیبا تصویر شده اما کسی از ناله های معشوق که دارد تلخی دوست نداشتن را تجربه میکند خبر نمیدهد . دوست نداشتن چگونه است بگذارید کمی یه جزئیات بپردازیم در این حس کمتر شناخته شده فرد قلب کوچکی دارد که وقتی میخواهد معشوق را در ان جای دهد قلب کوچک به معنای واقعی کلمه جان میدهد و از فرط این تحمیل به سوی ترکیدن میدود. نفرتی بی دلیل سراسر وجود معشوق را میگیرد به طوری که هر لمس و صدایی از سوی عاشق را پس میزند. در اینجا فرد ساکت و در خود فرو رفته تر میشود و ماری زهراگین بر افکارش چمبره میزند و هی زهری را تزریق میکند و روح فرتوت و فرسوده میشود و واکنش های عصبی شدیدی نسبت به کنش های کوچک نشان میدهد و نسبت به خیلی از مسائل بی تفاوت میشود زیرا کسی را میخواهد به خود تحمیل کند که قلبش ان را بالا می اورد. این درد را کمتر کسی میفهمد و از نظر دیگران این ادم ها کسانی هستند که خوشی زیر دلشان زده یا بی لیاقت و قدرنشناس و حتی گاهی گربه صفت هستند که در برابر احساسات پاک و خالصانه یک عاشق بیشیله و پیله دارند پنجول میکشند.