من هنوز ورقه امتحانی و پرگار خراب دوران دبستانمو نگه داشتم و سه سال پشت سر هم تو مدرسه تو یه صندلی و مکان ثابت نشستم. حالا چطوری میتونم به تموم شدن بعضی حس های خوب فکر کنم. از اینکه چیزی به پایان برسه که نباید قلبم فشرده میشه. فک کنم گذشته برام عزیز ترهمن هنوز ورقه امتحانی و پرگار خراب دوران دبستانمو نگه داشتم و سه سال پشت سر هم تو مدرسه تو یه صندلی و مکان ثابت نشستم. حالا چطوری میتونم به تموم شدن بعضی حس های خوب فکر کنم.

از اینکه چیزی به پایان برسه که نباید قلبم فشرده میشه. فک کنم گذشته برام عزیز تره